1. Jan Klookschieter no’n Doktor ging,
weil nix mehr passt, keen Box und Ring.
He wull mool hörn, wat de Doktor segg,
woran dat liggt, em ging dat schlecht.

Und Dididoktor ünnersocht em und vertellt em:

2. „Wat hest du bloß vor’n dicket Lief,
sühst ut wie’n oolet kranket Wief.
Dat schwappt di all bit op de Knee,
dor mut wat weg wie ik dat seh!“
Refr.. „ Dat hebb ik mi dacht…….
Wenn ik dat nicht wüß, dat weer jo gelacht!“

3. „ Du bist to schwor, de Knooken möör,
Gelenke knirscht wie ik dat hör.
De Beene scheef, de Puckel krumm,
de Muskeln schlaff, hebbt keenen Mumm.
Ref.: „ Dat hebb……..

4. “ De Been full Wooter, blank und dick,
und Krampfodern, de sehe ik.
De Lebber twei, se kann nicht recht,
dat kummt von Schluck, wat ik di segg.
Ref.: „ Dat hebb…..

5. „ Ik segge di den wohren Grund:
To lütsch dien Moors, to groot dien Mund.
Giff her dat Geld for mienen Root,
und kumm bold woor, sonst ist’t to loot.
Ref.: „ Dat hest du di dacht…..
Wenn ik dat nicht wüß, dat weer jo gelacht!“