Wo hebbt de Weyher dat Wappen her?
Froogt wı us foken an düsse Staar
As de Kaiser schickte sıene Boten
Wıel he brukte veel Suldoten,
Moss n ok de Weyher komen
De dor an den Borgsee wohnen

Wi se ankomen dän bı n Kaıserhoff,
De Starkste von jem erst kämpfen moß
In e Arena nıch to glöwen
Scholl he stell'n sık den Löwen.

Wat de junge Friedrich von Weyhe weer,
Harr keen Angst vör dat wılle Tier.
He nehm dormıt rın ene Popp'n ut Stroh,
Un smeet de Popp'n den Löwen to.

De Lööw möök sık glıek ober de Popp'n her
Denn Jung'n von Weyh den seeg he nıch mehr
In düss'n Moment hett de em steken
Mit sien Sıäbel ın't Haart, dat Bloot dä fleten.

Dat harr den Kaiser goot gefallen.
De Junge von Weyh weer de beste von Allen.
He hett em denn gliek ton Ritter slogen.
Dree Fingers hett he dör dat Löwenbloot togen.

Hett denn bestreken mit Löwenbloot,
Den sülbem Schild, mit dree Striche in Root.
De Löwe is in dat Wappen komen.
Mit de rechte Potchen deit he mohnen,

Dat Weyhe, wat nun al ölbenhunnert Johr,
Man kann”t nich glöwen, doch dat is wohr,
As Dorp, an'e Hache un Hombach steiht,
Wo de Minschen dat jümmer so goot noch geiht