Fröher, do moß'n den Groof sien Buurn,
Jede Week moken grote Tourn.
In Sieke harr de Groof von Hoya,
All sien Land, wat gung bitt Dreye.
As Groof Erich kreeg dat Regeer,
De Deenst in Sieke ute weer.
Non Vörwark scholl'n sien Luer do kornen
Mit ”Erichshoí” kreeg dat sien Nomen.

Dor up'n Vörwark gung dat hoch her,
Wat doch son richtigen Gootshoff weer.
Dor geew dat Swiene, Peer un Keih.
De Wischen gungen jo bitt Drey.
Up de Vörwisch'n, no Orsten to,
Moß man Gras meihn, morgens froh.
Dor wudd denn ok dat Heu von mookt.
Wi manchet Föör hebbt de dor stookt.

In ole Böker steiht noch schrewen,
Dat dor hunnert Keih dän lewen.
De Kalwer leep'n up'n Kalberkamp,
De dor vondoog noch is bekannt.
Veel Heu keem ok von Hillerswisch,
De dat vondoge ok noch gifft.
Kasper Meyer, de Brinker Pastor,
Is ween de erste Verwalter dor.

Nun, mien Luer willt ji noch weet'n,
Wo denn all de Veıwalters seet”n,
De dor tweehunnertdartig Johr
Dat Segg'n harrn, jo dat is wohr.
Dor wo stohn hett Schüün un Stall,
Wi weet dat nich, wat ans noch all,
Deit de ole Grundschool stohn,
Wo all de Kinner moß'n gohn.

Achtern Huus weern dor de Fuuhrn,
Dat dä noch ganz lange duurn,
Bitt dor de Sandkuuhl'n keem'n weg.
Ohne Fuuhrn weer dat so lech.
Erichshof, wo büss du blewen,
Wo fröher weer dat Vörwarksleew'n,
Wat Groof Erich mit de Herrn von Weyhe,
Inricht harr för Buurn von Leist bitt Dreye.